لطفا از گرانی ننویسید تا باعث گرانی نشوید

سالهاست مطبوعات و رسانه ها از گرانی صحبت می نویسند، همیشه هم نتیجه معکوس بوده! نه تنها فایده ای نداشته بلکه: باعث گرانی بیشتر شده. زیرا که قبح مسئله را از بین می برند. زیرا بجای تشویق ارزان فروش، به سراغ تبلیغات برای گرانفروشها می روند. مثلا بهجت آباد تهران که یک فروشگاه لوکس است، پاتوق این جماعت رسانه ای است، تا جدیدترین شیرین کاری پولدارها را به رخ بکشند. در حالیکه دهقان فداکار، با قیمت یک دهم می فروشد! و هیچ خبرنگاری سراغ آنها نمی رود. یعنی اگر همه خبرنگار ها بجای رفتن به سمت گرانفروش ها، و تبلیغات برای مغازه آنها، زحمت به خود می دادند و از کشاورز قدردانی و: آدرس او را تبلیغ می کردند، بسیار نتیجه بهتری می گرفتند. البته خبرنگاران هم دنبال ارزانی نیستند! 

سردار تبلیغات

در 42سال انقلاب اسلامی، افت و خیز های فراوانی صورت گرفت. در ابتدای انقلاب اسلامی بیشتر جنبه نظامی داشته است: یعنی دشمن روبه زوال سعی داشت تا: با آخرین فشنگ باقی مانده خود هم به اسلام ضربه بزند. لذا چه در حالت ترور شهری، و چه جنگ داخلی و مرزی و بیرونی، برنامه ها اجرا کرد ولی خوشبختانه، سردار و امیر ها با شهامت خود، بر همه این ها پیروز آمد! بطوریکه اکنون در زمینه نظامی، دشمن می داند اگر حرکتی بکند، دهها برابر زیان خواهد دید. اما در جبهه فرهنگی ما فاقد سردار هستیم: کسی که بتواند تمام جبهه های فرهنگی دشمن را، مانند جبهه های نظامی قلع و قمع کند: و قدرت مقابله را از آنها بگیرد. اکنون متاسفانه سرداران فرهنگی، مقهور امپریالیسم رسانه ای صهیونیسم هستند. جرات برابری ندارند چه رسد به مبارزه. مانند برخی از نظامیان طاغوتی، محاسبات کلاسیک می کنند. آن موقع هم می گفتند که: صدام همه چیز دارد و ما نداریم، لذا باید جنگ را واگذار کنیم! 

راههای تامین کسر بودجه

قطع واردات مخصوصا: واردات کالاهای اساسی است، زیرا مرکز رانت خواری اقازاده ها است. و می‌توان معادل ریالی این را به کشاورزان و: شرکتهای دانش بنیان پرداخت نمود. حتی اگر یک دهم یا یک سوم هم پرداخت شود، همه کالاها در داخل تولید خواهد شد. آنها حاضرند گندم تنی صد دلار را با ارز دولتی بخرند، و حیف و میل شود، ولی حاضر نیستند به همین قیمت از کشاورز داخلی خرید کنند. و این خیانتی است که سالها انجام شده! 

نقش مطالبات ایران در بودجه

ایران کشور تمدنی و ثروتمندی است، که به دلیل غارت ها، سرقت ودزدی و اختلاس و غیره، دچار کسر بودجه شده است! در حالیکه اگر یکی از مطالبات ایران، ولو قطره ای اخذ شود، هیچ کسر بودجه ای نخواهد بود. بطور مثال ایران ۱۲۰سال سابقه صدور نفت دارد، که اغلب آنها به انگلیس و آمریکا و چین و روسیه بوده! باعث قدرت اقتصادی آنها شده، زیرا با ندادن پول ایران، خود را ابر قدرت ساخته اند. تا ملی شدن نفت شدن نفت در سال ۱۳۳۰ حدود ۵۰سال، نفت ایران به دست انگلیسی ها استخراج و فروخته یا برده می شد. با اعلام ملی شدن نفت، آنها بجای پرداخت پول، کلیه فروش نفت ایران را تحریم کرده! محموله های فروشی ایران را هم سرقت کردند. اگر ۶میلیون بشکه در روز صادر شود و هر بشکه ۶۰دلار باشد، بالغ بر ۱۲۰میلیارد دلار درآمد سالانه نفتی ایران بوده، و طی ۶۰سال بالغ بر۷۰تریلیون دلار! 

جهانی سازی در مقابل جهانی شدن

جهانی شدن امری منفعلانه است: یعنی کاری کنیم که جهان ما را قبول داشته باشد! مثلا عضو تجارت جهانی بشویم. همانطور که لیبرال ها می گفتند: یعنی زبان دنیا را بفهمیم و با آنها گفتگو کنیم. طبیعتا باید برای چنین کاری امتیازات فراوان باید داد: که مهمترین آن دست کشیدن از آرمان های اسلامی و دستورات الهی است. اما جهانی سازی یعنی صدور انقلاب اسلامی به تمام جهان، که این کار بطور طبیعی در حال انجام است. زیرا با ظهور انقلاب اسلامی، شاخک همه قدرتها جنبید!